Door Jacco Tuijn
Zo’n 25 jaar geleden ontmoette ik, in de Smederij, Peter de Groot van het gelijknamige verzekeringskantoor. Ik stond met een biertje, misschien wel 2, in de hand en ik was ongetwijfeld in druk gesprek met vrienden. Het gesprek ging dan waarschijnlijk over voetbal en de, ongetwijfeld verloren, wedstrijd van de A2 van Odin waar ik toen in voetbalde. Wellicht tijdens het naspelen van een spelsituatie, maar het kan ook het begin van een dans geweest zijn (die kans acht ik klein overigens), stootte ik een biertje van de jongen die naast me stond om. Ik verontschuldigde me, ik gaf de jongen een hand, ik kocht een nieuwe pils voor hem en we raakten vervolgens aan de praat over voetbal. De jongen, Peter, vertelde dat hij medeorganisator was van het ‘pleziertoernooi’ bij VVU in Uitgeest. Als ik zin had in een beetje gezelligheid dan was ik welkom met mijn team, voetbalkwaliteiten waren van ondergeschikt belang. Het was trouwens wel de bedoeling dat we verkleed kwamen. Het ging hier om het plezier, vandaar natuurlijk ook de naam ‘pleziertoernooi’.
Het bleek een succes. Diverse jaren achtereen hebben we meegedaan en misschien hebben we zelfs wel een keer gewonnen maar dat weet ik niet zeker. Het kan ook zomaar zo zijn dat dat niet zo was. Dat we veel lol hadden en dat we na afloop altijd lang beleven hangen en ‘r een paar biertjes dronken dat weet ik in ieder geval nog wel.
25 jaar na onze (waarschijnlijk) overwinning in het pleziertoernooi word ik door Johan Glorie aangesproken: “Jij schrijft toch voor het ADO’20-magazine? Ik zoek nog iemand voor het schrijven van een stukje van een het ICGT-toernooi.” Zo was mijn wederom een uitnodiging voor een voetbaltoernooi in Uitgeest een feit.
Ik stelde voor om een sfeerimpressie te schrijven. Volgens Johan was alles goed dus dat werd inderdaad… een sfeerimpressie. Volgens Johan was het dan wel leuk wanneer ik op de vrijdagavond een wedstrijdje zou voetballen met een, volgens Johan, ‘sterrenensemble’. We speelden tegen het G1-kampioensteam van Uitgeest. 40 minuten na het fluitsignaal stond er een stond van 3-9 op het scorebord. De G1 speelde ons van de mat en wonnen terecht. Volgens één van mijn teamgenoten was het slecht 3-5 en hadden we bijna nog gewonnen maar dat moet en grapje geweest zijn.
Na de wedstrijd begaven we ons in het feestgedruis. Met een pils in de hand zag ik oude bekenden en maakte ik nieuwe bekenden. Ik zie louter lachend gezichten en vrolijke mensen. De sfeer in ontspannen en stemming is opperbest. De jeugd uit Uitgeest en wijde omtrek kwam in steeds grotere getale het feestterrein op. Tijd dus om plaats te gaan maken. Naar huis fietsen viel niet mee. Spierpijn en kramp bleef mij aan een mooie avond en een mooie wedstrijd herinneren.
In een Uitgeest weten ze hoe je een ‘Pleziertoernooi’ moeten organiseren. Dit toernooi was in bijna niets te vergelijken met het pleziertoernooi van 25 jaar geleden. De grote overeenkomst was dat het plezier voorop stond en nu ook staat. Sporten en na afloop een biertje drinken, een mooie combinatie. Morgen toch nog maar weer even heen om voetbal te kijken en om (misschien) een biertje te drinken. Wellicht loop ik Peter nog wel tegen het lijf.
