Door de ogen van: Iwan de Wit, een terug- en vooruitblik

ICGT, het komt er weer aan!

Over een kleine 5 maandjes is het weer tijd voor het ICGT. Al jaren kijk ik er naar uit: voetbal en feest. De eeuwige discussie over wat groter is: de kermis of het ICGT? Lekker belangrijk! We mogen trots zijn op 2 van zulke evenementen. Wat betreft voetbal kijken we natuurlijk uit naar het ICGT. Wie wordt de opvolger van Atletico Paranaese, winnaar van 2016?

Ik heb het toch al een aantal jaren mee mogen maken. Als ballenjongen, als jongetje met een voetbaldroom, als puber en als schrijver. Ik hoop op 2 dingen: veel goals en de nieuwe “Messi”.

2016

2016 was toch het jaar van het zuiden. De vliegtuigramp van Chapecoense, Portugal dat het EK won en dus Atletico Paranaese dat het ICGT won. Hoewel weinig samba, toch het noemen waard.

2016 was ook het jaar waarin we vele grootheden verloren: David Bowie, George Michael, Prince, Cesare Maldini, Muhammed Ali, Uri Coronel, Joao Havelange, Ton Pronk, Fidel Castro en natuurlijk Johan Cruijff. Alles wat voetbal ademt, ademt ook Johan Cruijff. Een grootsheid waarvan ikzelf geen idee heb hoe groot hij echt was. Ik heb van horen zeggen. Als 27-jarige jongen met een voetbalhart kan ik hier niet gaan beweren dat ik hem echt gekend/gezien heb. Wat ik wel kan zeggen is dat ik op basis van beelden kan zeggen dat hij groots was. Héél groots!

Wat gaat 2017 ons brengen?

2017

Ik voetbal zelf ook nog. Regionaal niveau, afgetrapte grasvelden, uit tegen bal op het dak 6, 11 tegen 11 en achteraf een pilsje. Ik speel regelmatig wedstrijden die eindigen in 7-5 of 3-6. Zelden zien we een 0-0. Wat ik wel zie is een tendens van defensieve zekerheid, waarbij verdedigen al begint bij de spits. Wel super leuk, al die tactieken. Maar ik ben zelf liefhebber van goals. Veel goals. Mooie goals. Ik hoop daarom op aanvallend voetbal op het ICGT. Ik denk dan aan Bernard, die een aantal jaren terug meedeed op het ICGT. Die man vond ik zo ongekend technisch en leuk voetballen. Ik wil alleen maar dat soort spelers. Hobbelen, dribbelen, schieten, panna’s en goals. Hoewel ik als links midden ook kan genieten van een mooie assist.

Één ding staat vast: een finale met 0-0 en strafschoppen hoeft van mij niet. Ik hekel de brilstand. Saai. “Ja, maar het kan toch een mooie pot zijn met 0-0?”. Fout, nee, natuurlijk niet. Goals wil ik zien. Ik wil een finale zoals ik die zelf regelmatig speel op zondagen: veel fouten, veel goals, acties, altijd één speler die veel beter is dan de rest, die 8x scoort en dat het dan 8-5 wordt. Super!

Wie denk ik dat er mee doen?

Ik zet mijn geld op Atletico Paranaese en Santos als Zuid-Amerikaanse inbreng. Uit Engeland komt Bournemouth over. Uit Duitsland krijgen we Red Bull Leipzig. De overige 3 deelnemers zullen Feyenoord, AZ en FC Den Bosch zijn. Het 8-tal wordt gecompleteerd door FC Uitgeest.

Onze plaatselijke trots speelt een fantastische poule met overwinningen op Atletico Paranaese en FC Den Bosch. In de finale komt de grote revanche van Atletico Paranaese tegen FC Uitgeest. Het wordt 6-2 voor de Brazilianen. We ontdekken op dit toernooi bij Feyenoord de nieuwe Jaap Stam.

Was getekend, Iwan de Wit.